در مقاله قبلی بررسی کردیم که آیا اهمالکاری همان تنبلی است یا نه؟ حالا در این مقاله علاوه بر مروری دوباره بر موضوع اهمالکاری و دلایل آن، می‌خواهیم راهکارهای رهایی از اهمالکاری را نیز با هم یاد بگیریم.
با ما همراه باشید.
– حبیب
– جان
– فردا خیلی سرده هوا…
– عه. خب گرمتر میپوشیم…
– کی بخاری ماشینو درست میکنی؟!
– آهان خب همینو بگو عزیز من، چرا هواشناسی رو به زحمت میندازی. چشم میبرم
– خب بیست روزه داری همینو میگی
– باشه خانوم. بیکار که نبودم. چشم…
شاید این دیالوگ بین خیلی از ما رد و بدل شده باشه یا اینکه حداقل از نزدیک شنیده باشیم. نمونه ساده ای از پشت گوش انداختن و محول کردن کاری به زمانی دیگر که در اکثریت مواقع پشیمانی و سرزنش خود را به همراه خواهد داشت. برای مثال:
اگه از سال دوم دبیرستان میرفتم کلاس زبان…
اگر ماشینو زودتر میبردم سرویس…
اگر با عزیزجون آشتی میکردم…
اگر بلافاصله بعد از دندون دردم میرفتم دنبال درمانش…
و…
انتهای همه این جملات یک کلمه نشسته و زانوهاشو بغل کرده… ” حیف…”
و در پس این حیف یک عبارت داره با دمش گردو میشکنه… ” اهمال کاری “
شما چقدر در زندگی کارهای خود را عقب بیندازید تا در آخرین لحظه آن‌ها را انجام دهید؟!؟
اهمالکاری به‌معنای تعلل کردن در انجام کارها و به تأخیر انداختن آن‌هاست.
این کارها عموماً ضروری هستند و ما یک بازی زمانی مشخص برای انجام و تحویل کار پیش رویمان داریم، اما ترجیح می‌دهیم کارهای غیرضروری را در اولویت خود بگذاریم زیرا لذتشان بیشتر و رنجشان کمتر است.
اصل تناقض زمانی باعث می‌شود ما پاداش و لذت کوتاه مدت را شیرین‌تر از دستاورد و پاداش و لذت بلندمدت بدانیم، به‌همین خاطر کارهای غیرضروری را انتخاب کرده و انجام می‌دهیم.
این موضوع در “اصل لذت” که فروید مطرح کرده نیز قابل مشاهده است که انسان به‌طور غریزی تمایل دارد از رفتارهای رنج‌آور دوری کند.
یکی دیگر از دلایل ذهمالکاری و اینکه افراد کارهایشان را به تعویق می‌اندازند این است که ما نمی‌توانیم آینده را بدون خطا پیش‌بینی کنیم و بدانیم که این عقب انداختن کار در روز بعد و فردا موجب بروز چه احساسی در ما می‌شود.
گاهی اوقات نیز افسردگی سبب می‌شود افراد انگیزه‌ی کافی برای انجام دادن کارهای ضروری خود نداشته باشند.
حالا که تقریبا با علت‌های اهمالکاری آشنا شدیم، می‌خواهیم در این قسمت راهکارهای رهایی از اهمالکاری را بررسی کنیم.
روان‌شناسان می‌توانند به شما کمک کنند دلیل دقیق اهمال کاری خود را پیدا کنید و با یک برنامه منظم شما را در مسیر حل این مسئله همراهی می‌کنند.
شما می‌توانید کارهای خود را طبق جدول زیر دسته‌بندی کنید و در ابتدا کارهای فوری و مهم را پیش ببرید.
بهتر زمانی‌که می‌خواهید کار مهمی انجام دهید تلفن همراه خود را در اتاق دیگر یا جایی کاملاً دور از دسترس خود قرار دهید.
سعی کنید برنامه‌های خود را مطابق با واقعیت یعنی مطابق با زمان موجود، تعداد کارها، توانمندی و شرایط خودتان و …. طرح‌ریزی کنید. سخت‌ترین کار را که از انجام آن واهمه دارید را در اول وقت انجام دهید یا به کلام دیگر “قورباغه‌تان را قورت دهید”.
