در شاخه کاردانش توجه بیشتر روی دروس عملی و کارگاهها هست و شباهت زیادی به شاخه فنی و حرفهای داره، اما تفاوتهایی هم با هم دارند.
شاخه کاردانش واحدهای کارگاهی بیشتری داره و رشتههای جزئیتری رو میتونین در این شاخه انتخاب کنید.
همچنین بعد از اخذ مدرک دیپلم میتونین مسئولیت شغلی رو بر عهده بگیرین، اما در شاخه فنی و حرفهای پس از گرفتن دیپلم و در پایان دوره کاردانی به عنوان تکنسین وارد بازار کار میشین.
کاردانش حدودا شامل ۱۵۰ رشته و ۳ زیر شاخه میشه که عبارتند از:
زیرشاخه هنر، صنعت، کشاورزی و خدمات.
علاوه بر این ۳ شاخه ۶ رشته در سالهای اخیر به لیست رشتههای شاخه کاردانش اضافه شده.
تاسیسات مستقل ساختمانهای مسکونی، تاسیسات بهداشتی ساختمان، تاسیسات گازرسانی ساختمان، تاسیسات گرمایشی، تاسیسات سرمایشی، مکانیک تراکتور.
البته باید بدونید که یک هنرستان شامل همهی رشتهها نمیشه و ممکنه فقط بعضی از رشتهها رو ارائه بدن، پس قبل از ثبت نام باید با مرکز آموزشی مربوطه چک کنید.
تعداد رشتههای هنر در شاخه کاردانش جزئیتر و بیشتر و حدودا شامل ۵۰ رشته هست.
پذیرش برای ورود به شاخه هنر کاردانش خیلی سخت نیست، فقط کافیه شرایط زیر رو داشته باشی؛
حداقل میانگین نمره درس فناوری: ۱۲
حداقل میانگین نمره درس هنر: ۱۲
حداقل میانگین نمره درس ریاضی: ۱۰
حداقل معدل: ۱۲
تعداد رشتههای صنعت در شاخه کاردانش جزئیتر و بیشتر و حدودا شامل ۶۰ رشته هست.
پذیرش برای ورود به این شاخه خیلی سخت نیست، فقط شرایط زر رو داشته باشی؛
حداقل میانگین نمره درس فناوری: ۱۲
حداقل میانگین نمره درس هنر: ۱۰
حداقل میانگین نمره درس ریاضی: ۱۰
حداقل معدل: ۱۲
تعداد رشتههای کشاورزی و خدمات در شاخه کاردانش جزئیتر و بیشتر و حدودا شامل ۵۰ رشته هست.
اما بعضی از این رشتههای در هنرستانهای دخترانه ارائه نمیشه، پس باید قبل از انتخاب رشته درباره مدارس ارائه کننده رشته مورد نظر تحقیقات لازم رو انجام بدین.
پذیرش برای ورود به این شاخه خیلی سخت نیست، فقط کافیه شرایط زیر رو دارا باشی؛
حداقل میانگین نمره درس فناوری: ۱۲
حداقل میانگین نمره درس هنر: ۱۰
حداقل میانگین نمره درس علوم: ۱۰
حداقل معدل: ۱۲
شما در هنرستانهای کاردانش کارها رو به صورت عملی یاد میگیرین و کارگاههای بیشتری رو نسبت به بچههای فنی و حرفهای میگذرونین.
علاوه بر دریافت مدرک تحصیلی معتبر و تایید شده، یک حرفه و مهارت فنی یا هنری رو به صورت کاملا حرفهای و دقیق یاد میگیرین.
فرصت شغلی برای شما زیاد هست، چون شما در رشتههای کاردانش کار رو به صورت عملی یاد گرفتین و مهارتهای لازم رو دارین.
قابلیت کارآفرینی و کارفرما شدن در این رشته زیاد هست.
نسبت به بچههای فنی و حرفهای سریعتر وارد بازارکار میشین.
از معایب رشته کاردانش میتوان عدم تحصیل در دانشگاههای مادر کشور در دوره کارشناسی رو نام برد.
شما امکان تحصیل در دانشگاهها صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر، شهید بهشتی و … رو در مقطع کارشناسی ندارین.
از دیگر معایب رشتههای کاردانش عدم پیشرفت در زمینههای علمی هست.
به دلیل کم توجهی به دو درس فیزیک و ریاضی این امکان وجود داره.
اکثرا رشته کاردانش مناسب افراد درونگرا و دارای خلاقیت هنری بالاست.
اگه علاقه زیادی به درس خوندن ندارین و بیشتر مایل به انجام کارهای عملی هستین و دوست دارین زودتر وارد بازارکار بشین، شاخههای فنی و حرفهای و کاردانش برای شما مناسبتر هستند.
البته علاقه نداشتن به درس خوندن به این معنی نیست که اگه از درس خوندن فراری هستین وارد کاردانش یا فنی و حرفهای بشین، این یک تفکر کاملا اشتباه هست.
همچنین انتخاب رشته کاردانش و یا انتخاب رشته فنی و حرفهای به معنی ضعیف بودن دانشآموز در درس یا درک مطالب نیست.
بعضی افراد ممکنه در کارهای عملی موفقتر و بهتر عمل کنند تا در دروس تئوری، همونطور که بچههایی که وارد شاخه نظری میشن از نظر کارهای عملی ممکنه خیلی قوی نباشن.
برای گرفتن تصمیم درست و بهتر حتما از افراد متخصص و مشاوران حرفهای و آدمهای موفقی که این مسیر رو طی کردن مشورت بگیرید.